شاهکار بسیجی‌های خمینی

طبیعت یک سری قاعده و قانون دارد که شکستن آن کار هر کسی نیست. اگر توانستی قاعده و قانون طبیعت را بشکنی، معجزه کرده‌ای.

هیچ کس باور نمی‌کرد بشود در بحبوحه جنگ روی اروند خروشان، با آن جزر و مد زیادش و با آن عرض بلندش پل زد. اما جنگ ثابت کرد مردانی هستند که کاری به قاعده و قانون طبیعت ندارند و یک «یاعلی» می‌گویند و می‌زنند به آب.

پل بعثت، شاهکار مهندسی- رزمی تاریخ دفاع مقدس است و امروز با همین عنوان در دانشگاه مهندسی دافوس، تدریس می‌شود.

پس از عملیات والفجر هشت، باید یک راه ارتباطی بین خاک خودمان و شهر فاو که تازه به دست رزمندگان اسلام افتاده بود، ایجاد می‌شد. رزمندگانی که در فاو بودند، باید پشتیبانی می‌شدند. امکانات و نیرو می‌خواستند.

قبل از والفجرهشت، پل‌هایی روی اروند زده بودند، اما اروند هیچ‌کدام را تحمل نکرده بود و همه را بلعیده بود.

یک پل ساخته بودند به نام پل فجر، که شب‌ها آن را نصب می‌کردند و روزها جمعش می‌کردند. این پل نیز خیلی کار آمد نبود. باید پلی ساخته می‌شد که محکم و مطمئن باشد و بتواند در شبانه‌روز تجهیزات و تدارکات و مهمات را به آسانی به آن ور آب برسانند. بنابراین پل بعثت، به طول نهصد متر و عرض دوازده متر روی اروند زده شد و چشم جهانیان را خیره کرد.

پنج هزار لوله 12متری، به قطر 142سانتی‌متر و ضخامت 16میلی‌متر از جنس فولاد، در عمق دوازده متری رودخانه‌ای خروشان که ارتفاع جزر و مدش از پنج متر هم بالاتر می‌رفت، شش ماه از جهاد‌گران اسلام وقت گرفت. دشمن در طول جنگ خیلی سعی کرد که پل را از بین ببرد، اما نتوانست.

دو طرف لوله‌ها را بسته بودند که لوله‌ها در آب غرق نشوند. بعد از این‌که کار اتصال لوله‌ها انجام می‌شد، در لوله‌ها را باز می‌کردند تا آب با فشار از لوله‌ها عبور کند و لوله‌ها به زیر آب بروند و غرق شوند. بعد روی لوله‌ها را زیرسازی و آسفالت می‌کردند.

طراح این شاهکار بزرگ، مهندس بهروز پورشریفی از برادران جهاد سازندگی بود.

برخی از قطعات این پل، امروز در گلزار شهدای خرمشهر است و برخی دیگر، همان‌جا کنار اروند، به تماشا نشسته است.

منبع:مجله یاد ماندگار